Δύο είναι τα σημαντικότερα πράγματα για να έχετε μια επιτυχιμένη και ευτυχισμένη σχέση: γενναιοδωρία και καλοσύνη. Και όσο εύκολο ακούγεται τόσο δύσκολο είναι να γίνει πράξη.
Μετά από μελέτες σε ζευγάρια από κοινωνικούς ψυχολόγους που ξεκίνησαν την δεκαετία του '70 και συνεχίζονται ως και σήμερα, διαπιστώθηκαν κάποια βασικά ευρήματα για την ευτυχία των ζευγαριών.
Ένας από τους ερευνητές, ο John Gottman, ιδρυτής του ινστιτούτου Gottman για τις σχέσιες, συνεργάστηκε με χιλιάδες ζευγάρια και ανακάλυψε πολλά για τις υγιείς σχέσεις μέσα από πειράματα του.
Χιλιάδες ζευγάρια, με ηλεκτρόδια στο σώμα, βρέθηκαν μπροστά στους ερευνητές και απάντησαν σε ερωτήσεις για την σχέση τους. Τα ηλεκτρόδια μετρούσαν την αρτηριακή τους πίεση, τους παλμούς της καρδιάς και την εφίδρωση.
Με αυτό το πείραμα τα αποτελέσματα «έβγαλαν» δύο κατηγορίες. Τους «masters» και τους «destroyers» (καταστροφείς). Οι μεν masters ήταν ζευγάρια ευτυχισμένα μετά από έξι χρόνια γάμου και οι destroyers δυστυχισμένα ζευγάρια ή στα χωρίσματα. Το τι τους διαφοροποιούσε ήταν απλό : τα σωματικά τους ευρήματα. Οι masters ήταν αυτοί που δεν ίδρωναν και δεν είχαν αυξημένη πίεση και καρδιακούς χτύπους όταν μιλούσαν για την σχέση τους με τον σύντροφο τους δίπλα. Ενώ αντίθετα οι disasters είχαν. Τα σωματικά τους δηλαδή ευρήματα έδειχναν οτι ήταν σε αμυντική στάση και υπό στρες.
Η έλλειψη επικοινωνίας και η αδιαφορία, ήταν οι αιτίες που τα ζευγάρια των destroyers δεν ήταν χαλαροί και άνετοι με την σχέση τους.
Ο Gottman θέλοντας να προχωρήσει την έρευνα του, αποφάσισε να φτιάξει ένα ψεύτικο περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο, όπου τα ζευγάρια θα μπορούσαν να ζήσουν για 24 ώρες. Το πολυτελές δωμάτιο έμοιαζε με ξενοδοχείο. Τα ζευγάρια έκαναν τα φυσιολογικά πράγματα, μαγείρευαν, έβλεπαν τηλεόραση μιλούσαν κτλ.
Και από τα 130 ζευγάρια που συμμετείχαν παρατηρήθηκε μια συμπεριφορά την οποία οι επιστήμονες ονόμασαν «ζήτηση». Στην ουσία ήταν μια ζήτηση για συναίσθημα και προσοχή. Για παράδειγμα ένας σύζυγος είπε στην γυναίκα του, «δες τι ωραίο τραπέζι». Η μια γυναίκα έδειξε στον άνδρα της μια ωραία σκηνή στην τηλεόραση. Εάν ο σύντροφος απαντούσε με θετικό ενθουσιασμό αυτό ήταν ένα επιτυχημένο ζευγάρι με μεγάλες πιθανότητες να μείνει για πάντα μαζί. Εάν πχ, στο πρώτο παράδειγμα, η γυναίκα του κυρίου που ενθουσιάστηκε με ένα τραπέζι, τον αγνοούσε ή απαντούσε χλιαρά, αυτό σήμαινε ότι δεν ανταποκρινόταν στην «ζήτηση» του για αναγνώριση, συναίσθημα, για μοίρασμα μιας εμπειρίας.
Αυτές οι «ζητήσεις» και το πως ανταποκρίνεται ο σύντροφος μας σε αυτές είχαν σημαντική εππιροή στην ευτυχία του ζευγαριού. Τα ζευγάρια που χωρίζουν δυστυχώς έχουν σχέσεις όπου δεν ανταποκρίνεται το ζευγάρι τους σε αυτούς και την «ζήτηση» τους. Αντίθετα τα επιτυχημένα ζευγάρια , εννέα φορές στις δέκα ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές ανάγκες του συντρόφου τους.
Παρατηρώντας αυτά τα αποτελέσματα, ο Gottman πλέον μπορεί να μαντέψει μέχρι και με 94% βεβαιότητα, αν ένα ζευγάρι θα μείνει μαζί.
Και βεβαίως, η επικριτικότητα ήταν ένα άλλο αίτιο για χωρισμό και μάλιστα το νούμερο 1. Οι masters αναδείκνυαν τα καλά στη σχέση τους, οι destroyers τα κακά. Και η περιφρόνηση ήταν αυτό που στο τέλος τους έφτανε στον χωρισμό.
Οι άνθρωποι επίσης που αγνοούν τον σύντροφο τους, ή απαντούν σποραδικά στις ανάγκες του, καταστρέφουν την σχέση τους. Και φυσικά αυτοί που κριτικάρουν απομακρύνουν τον άλλον εξίσου.Και φυσικά η αδιαφορία προκαλεί απόσταση και δημιουργεί μίσος σε αυτόν που τον αγνοούν. Και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί στον χωρισμό.
Η καλοσύνη αντίθετα ενώνει τα ζευγάρια. Και κάνει τον κάθε ένα μέσα στο ζευγάρι να νοιώθει αγαπητός και σημαντικός.
Εκτός της καλοσύνης, η γενναιοδωρία είναι εξίσου σημαντική. Το να συμμετέχεις σε αυτά που αγαπάει ο σύντροφος σου, να του κάνεις δωράκια, κοπλιμέντα και ιδιαιτέρως να τον παινεύεις όταν έχει μια επιτυχία, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και εδώ, οι έρευνες απέδειξαν πως τα ζευγάρια που δεν ανταποκρινόταν με θερμό και ενθουσιώδη τρόπο στις επιτυχίες των συντρόφων τους, κατά 90% οδηγήθηκαν σε χωρισμό ή μια σχέση που δεν ήταν ευτυχισμένη.
πηγη protothema
