Ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα που χτίζουν πισίνες: μια φαντασίωση πολυτέλειας ή απόδειξη νεοπλουτισμού;
Σε μια εποχή όπου η εικόνα και η εμπειρία αποκτούν υπερβολική σημασία, παρατηρείται ένα εντυπωσιακό φαινόμενο: πολυτελή ξενοδοχεία, χτισμένα κυριολεκτικά λίγα μέτρα από την ακτογραμμή, επενδύουν τεράστια ποσά για να κατασκευάσουν πισίνες με θέα... τη θάλασσα.
🏖️ Η παραδοξότητα του υδάτινου διπλασιασμού
Είναι σαν να αγνοούν την ίδια τη φυσική ομορφιά που τους περιβάλλει: τη θάλασσα.
Πισίνες infinity, rooftop lagoon, και private plunge pools κλέβουν την παράσταση και συχνά αντικαθιστούν το φυσικό μπάνιο.
Για κάποιους, είναι απλώς μια εμμονή με την “ελεγχόμενη” εμπειρία. Κανείς δεν θέλει αλάτι στα μαλλιά ή άμμο στα πόδια.
💸 Νεοπλουτισμός και lifestyle branding
Τα ξενοδοχεία προσελκύουν πελάτες που θέλουν να "ζήσουν χολυγουντιανές στιγμές".
Η πισίνα γίνεται σύμβολο status, απαραίτητη για το Instagram feed.
Δεν αφορά την πραγματική ανάγκη για νερό — αλλά τη δημιουργία μιας επιμελημένης εμπειρίας, ενός "παραδείσου χωρίς ταλαιπωρία".
🎭 Ψευδαίσθηση απόλαυσης
Η εικόνα της πισίνας δίπλα στη θάλασσα εκφράζει μια υπερκαταναλωτική φαντασίωση: να έχεις τα πάντα, ακόμα κι όταν είναι αχρείαστα.
Είναι σαν να προτιμάς φωτοτυπία της φύσης αντί της φύσης αυτής καθαυτής.
Η απόλαυση γίνεται ένα προϊόν που πρέπει να ταιριάζει σε προδιαγραφές πολυτέλειας – με θερμοκρασία, φωτισμό και χρώμα RGB.
🤔 Ηθικά διλήμματα και περιβαλλοντικές σκέψεις
Τεράστια χρήση νερού και ενέργειας για την ψευδαίσθηση του παραδεισένιου.
Αντί να συμβαδίζουν με τη φύση, αποκόπτονται από αυτήν και τη διαστρεβλώνουν.
Τι μήνυμα περνά η πρακτική αυτή στις επόμενες γενιές; Ότι η εμπειρία δεν έχει αξία αν δεν είναι instagrammable;
Η πισίνα δίπλα στη θάλασσα ίσως είναι το σύγχρονο σύμβολο του “φαίνεσθαι αντί του είναι”. Μια ωδή στον νεοπλουτισμό, που μετατρέπει την απλότητα της φύσης σε χολυγουντιανό σκηνικό. Ίσως τελικά η πραγματική πολυτέλεια να βρίσκεται στην αμεσότητα της επαφής με το φυσικό στοιχείο — χωρίς φίλτρα και φτιασιδώματα.
