Στην πολυσύχναστη πλατεία, μια ξανθιά γυναίκα ξεχωρίζει. Μιλάει στο κινητό τηλέφωνο με έντονη, αλλά γλυκιά φωνή. Φοράει ένα λευκό πουά πουκάμισο που αντανακλά το φως του ήλιου και μια λευκή φούστα που χορεύει με τον άνεμο. Οι περαστικοί την κοιτάζουν με θαυμασμό, καθώς η εικόνα της είναι σαν να βγήκε από μια άλλη εποχή, μια εποχή αθωότητας και κομψότητας. Η συζήτησή της φαίνεται σημαντική, αλλά η έκφρασή της διατηρεί μια ηρεμία που μεταδίδει μια αίσθηση αρμονίας στον περίγυρο.
