τόσο ηλίθιοι και επί δύο ολόκληρους μήνες είναι απόντες, αφήνοντας εσένα και τους μιντιάρχες σου να μετατρέπετε το ψέμα σε αλήθεια.
Άκουγα χθες απόσπασμα (μου ήταν αδύνατον να την παρακολουθήσω όλη) από την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Τον άκουσα να λέει στη σειρά τα ψέματα: Πως αυτός μείωσε τον ΕΝΦΙΑ, ενώ η μείωση -και μάλιστα μεγαλύτερη- ήταν ψηφισμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πως δικές του είναι, ουσιαστικά, οι 120 δόσεις, ενώ έκανε επουσιώδεις τροποποιήσεις στον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Πως πάγωσε τις προκλητικά μεγάλες συντάξεις για τους λίγους, οι οποίες ουδέποτε είχαν δοθεί και παρέμεναν παγωμένες στο υπουργικό συρτάρι επί ΣΥΡΙΖΑ.
Για κάποιον που παρακολουθεί και διασταυρώνει την επικαιρότητα, το να τα ακούει αυτά είναι επώδυνο. Ιδίως αν σιχαίνεται το ψέμα. Για τους πολίτες όμως που «ενημερώνονται» από τα συστημικά ΜΜΕ, αυτά τα ψέματα του Μητσοτάκη είναι αυτό που γνωρίζουν ως πραγματικότητα. Και έρχομαι να πω: Μπράβο Κυριάκο, καλά τους κάνεις. Καλώς παρουσιάζεις τα δικά τους επιτεύγματα ως δικά σου, αφού είναι τόσο ηλίθιοι και επί δύο ολόκληρους μήνες είναι απόντες, αφήνοντας εσένα και τους μιντιάρχες σου να μετατρέπετε το ψέμα σε αλήθεια. Συνέχισε, άξιος – άλλωστε το ψέμα είναι ό,τι πιο ανώδυνο μπορεί να περιμένει κανείς από εσένα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η χειρότερη αντιπολίτευση που ξέρω όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Κάτι τύποι που αφήνουν τη Δεξιά – Αρπακτικό να τους κλέβει όσα με θυσίες του λαού πέτυχαν, κι εκείνοι ασχολούνται με το μετασχηματισμό του κόμματος που πρέπει να είναι ανοιχτό ή κλειστό ή να ανοιγοκλείνει. Κάτι αλλού ‘ντ’ αλλού μυαλά που, τη στιγμή της εγκαθίδρυσης της πιο σκληρής δεξιάς, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν το κόμμα θα στρίψει πέντε μοίρες αριστερότερα ή τρεις προς το κέντρο.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιπολιτεύονται εδώ και δύο μήνες ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του αποτελεί ύβρι για το 31,5% του ελληνικού λαού που τους ψήφισε. Μέσα σε συνθήκες πολέμου εναντίον τους, ο ένας στους τρεις Έλληνες τούς τίμησε, τους έδωσε μία ήττα γλυκιά σαν νίκη, κι αυτοί έκλεισαν το μαγαζί, άφησαν τέσσερις – πέντε μοναχικούς ιδεαλιστές στο twitter και τα τρία μόνο ΜΜΕ που στηρίζουν το κόμμα να αγωνίζονται, και εξαφανίστηκαν.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει τεσσεράμισι χρόνια διακυβέρνησης να υπερασπιστεί. Τεσσεράμισι χρόνια κερδισμένα με τον ιδρώτα του αλλά και με το αίμα μας. Ξέρει τι μπούλινγκ, τι διώξεις, τι επιθέσεις έχει υποστεί καθένας από εμάς για να τον στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια μόνο με κόστος και -φυσικά- χωρίς κανένα αντάλλαγμα ή επιθυμία ανταλλάγματος; Πού είναι; Πώς κάθεται και ανέχεται ένα ολοκληρωτικό μιντιαρχικό πολίτευμα να εγκαθιδρύεται στη χώρα και να καρπώνεται ή να διαστρεβλώνει κατά το δοκούν το έργο του καθημερινά;
Θα πείτε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δικά του ΜΜΕ για να αμυνθεί». Ε, επιτέλους, πρόβλημά του. Ας βγει… με ντουντούκες στους δρόμους. Ας βρει έξυπνους, διαδικτυακούς τρόπους ώστε να περάσει οργανωμένα το μήνυμά του. Και, εντέλει, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα: Ας κάνει δικές του συμμαχίες με εκδότες και καναλάρχες. Κανονικές, ισχυρές, όχι ανέκδοτα με… βοσκοτόπια. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν υπάρχει ούτε ένας -ένας μόνο!- επιχειρηματίας ο οποίος να μη βλέπει την οπισθοδρομική λαίλαπα και να μη θέλει να θέσει εαυτόν στην υπηρεσία της χώρας του.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ νομιζει ότι η ΝΔ θα πέσει σαν ώριμο φρούτο, είναι βαθιά νυχτωμένος. Η ΝΔ και οι ολιγάρχες της είναι οι ιδιοκτήτες αυτού του κράτους. Με 37 δις στο χέρι, θα γελάνε για τέσσερα χρόνια στην υγειά του κορόιδου που τους τα μάζεψε.
Αν, πάλι, ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι θα ξυπνήσει κάποια στιγμή, σε κάνα δυο χρόνια, και θα μπορέσει να μεταπείσει τον κόσμο γύρω από την πραγματικότητα που με τόσο ιδιοφυή τρόπο τού ενσταλάχθηκε από τα ΜΜΕ, τότε ας γυρίσει πλευρό και καληνύχτα του...
Νίκος Μωραΐτης
Πηγή: altsantiri.gr
