Στο παρά πέντε η πώληση από τον ΟΤΕ του διατηρητέου ακινήτου
ιδιοκτησίας του επί της οδού Σταδίου 15- Άνθιμου Γαζή, στην πλατεία
Κολοκοτρώνη, δίπλα στην παλαιά Βουλή
Ως νέος ιδιοκτήτης φέρεται ο ομογενής επιχειρηματίας από τη
Βενεζουέλα Θ. Δουζόγλου, ο οποίος φέρεται να έχει υποβάλλει προσφορά που
ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ.
Το όνομα του κυρίου έγινε γνωστό στη χώρα μας πριν από περίπου ένα
χρόνο όταν άρχισε δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στα πάτρια. Πέρυσι
αγόρασε το ιστορικό ξενοδοχείο Πεντελικόν και το ξενοδοχείο Λητώ στη
Μύκονο.
Ωστόσο, θα λέγαμε πως υπάρχει μία αχλύ μυστηρίου πίσω από την
οικογένεια Δουζόγλου και την ξαφνική δραστηριότητα της στη χώρα μας κι
αυτό γιατί ψάχνοντας πληροφορίες πέφτεις πάνω σε ένα μόνιμο τείχος.
Η οικογένεια του Θεόδωρου Δουζόγλου έλκει καταγωγή από τη Ρουμανία. Πριν από 50 χρόνια τα μέλη της μετανάστευσαν στη Βενεζουέλα.Όπως αναφέρει σε παλαιότερο ρεπορτάζ του ο Βασίλης Κανέλλης για το
Έθνος, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τους ομογενείς που διαπρέπουν
επιχειρηματικά σε μια χώρα η οποία κυριαρχείται από τον τσαβισμό και σε
μια κλειστή αγορά η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και σίγουρα
δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για επιχειρηματική δράση, ιδίως από ξένους.
Ακόμα και στον Τύπο της Βενεζουέλας δεν υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα για
τους Δουζόγλου. Ένα από τα ρεπορτάζ όπου εντοπίζεται το όνομά τους,
αφορά έναν γάμος το 2009 του Διογένη Δουζόγλου με την δικηγόρο Ζορζέτ
Κορονάδο Βαγκόγκνι που «πραγματοποιήθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια» στην
Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Φλόριντα της
Βενεζουέλας παρουσία και του Θεόδωρου Δουζόγλου.
Επίσης, ο Τύπος της χώρας είχε και αφιερώματα στον πατριάρχη της
οικογένειας Διογένη Δουζόγλου-Αντωνιάδη, όταν πέθανε το 2005. Τέλος, η
Νταϊάνα Κριστίνα Δουζόγλου, αδελφή του νεότερου Διογένη, που σπούδασε
και έζησε ένα διάστημα στη Βοστόνη, έχει το δικό της μπλογκ -πολιτικού
περιεχομένου- το οποίο και αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση, συχνά με
«πύρινα» άρθρα. Ωστόσο, η μυστηριώδης αυτή οικογένεια των
επιχειρηματιών, η οποία σημειωτέον δεν έχει κάνει ποτέ ενεργή την
παρουσία της στην ελληνική αγορά, φαίνεται ότι τα κατάφερε και τώρα
εμφανίζεται έτοιμη να επεκταθεί.
Πάντως, πριν από μια 15ετία, το 2001, είχε προκαλέσει έκπληξη το
γεγονός ότι στο κέντρο της Αθήνας, και συγκεκριμένα στην οδό
Μιχαλακοπούλου, ξεκίνησε η ανέγερση ενός αγάλματος. Ήταν η προτομή του
Φρανσίσκο ντε Μιράντα (1750 -1816) ο οποίος αγωνίστηκε για την
ανεξαρτησία της Βενεζουέλας από το ισπανικό στέμμα. Ακόμη μεγαλύτερη
έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι χορηγοί ήταν Έλληνες, και μάλιστα οι
αδερφοί Δουζόγλου, μαζί με την Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας.
Οι παντελώς άγνωστοι στην Ελλάδα, αλλά ιδιαίτερα γνωστοί επιχειρηματίες
στη Βενεζουέλα, αδελφοί Δουζόγλου δραστηριοποιούνται στη Νότια Αμερική
με εταιρείες στον χώρο του εμπορίου, ενώ έχουν κάνει ανοίγματα και στον
ξενοδοχειακό κλάδο. Η καταγωγή τους είναι από τη Ρουμανία καθώς εκεί
γεννήθηκαν, αλλά η οικογένεια μετανάστευσε πριν από 50 και πλέον χρόνια
στη Βενεζουέλα όπου και πρόκοψε.
Η οικογένεια του Θεόδωρου Δουζόγλου έλκει καταγωγή από τη Ρουμανία. Πριν από 50 χρόνια τα μέλη της μετανάστευσαν στη Βενεζουέλα.
Στο Καράκας βρίσκεται η εταιρεία Indian Especieras Company Limited, η
οποία σύμφωνα με τις λιγοστές πληροφορίες που δίνονται σε ιστοσελίδες
από τη Βενεζουέλα, ιδρύθηκε το 1955 από τον Διογένη Δουζόγλου-Αντωνιάδη
με κύριο στόχο την κατασκευή και συσκευασία ειδών όπως σάλτσες και τσάι,
καθώς και την αγορά και την πώληση των άλλων εγχώριων και εισαγόμενων
αγαθών. Πριν από μια δεκαετία, ο «πατριάρχης» της οικογένειας μοίρασε
τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων στα παιδιά του.
πηγή:thepaper.gr
Στην ετήσια
παρουσίαση της Jumbo στην ΕΘΕ ο πρόεδρος της Απόστολος Βακάκης είχε ένα
«καλό λόγο για όλους». Τι είπε για deal Σκλαβενίτη – Μαρινόπουλου,
κυβέρνηση και αντιπολίτευση
Εαν υπάρχει ένας επιχειρηματίας του οποίου ο λόγος έχει μια κάποια
ειδική βαρύτητα στα χρόνια της κρίσης αυτός δεν είναι άλλος από τον
Απόστολο Βακάκη των Jumbo. Της μοναδικής στο μέγεθος της εταιρείας η
οποία καταφέρνει να βγει αλώβητη από την ύφεση και την κατακόρυφη μείωση
της καταναλωτικής δαπάνης των Ελλήνων. Δεν υπήρχε χρονιά από το 2010
και μετά που η Jumbo να μην αύξανε τζίρο και κέρδη (σ.σ. ως προς τα
κέρδη η μόνη χρονιά που είχε πτώση ήταν το 2013 και αυτό λόγω του
«κουρέματος» καταθέσεων που διατηρούσε στην Τράπεζα Κύπρου). To «κράζεις – θαυμάζεις»,
που ήταν για μία περίοδο το σλόγκαν της ταιριάζει γάντι και για το
μοντέλο επιχείρησης που έχει χτίσει ο «τρομοκρατημένος» από το σκηνικό
που διαμορφώνεται στην αγορά κ. Βακάκης.
Χθες κατά την διάρκεια της ετήσιας παρουσίασης της εταιρείας στην
Ένωση Θεσμικών Επενδυτών, του δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξει τις θέσεις
του για όσα τον ανησυχούν, τα οποία δεν είναι και λίγα. Αφήνουμε εκτός
τα πιο μακρινά, όπως τους φόβους του για τις αναταραχές και την αύξηση
του κόστους που μπορεί να έχει μία προσπάθεια εκδημοκρατισμού της Κίνας
και θα επικεντρωθούμε με τα πιο «δικά μας».
Ο κ. Βακάκης χαρακτήρισε την περίπτωση της Ελλάδας ειδική «γιατί αντί
να πάμε προς την λογική αντιμετώπιση των προβλημάτων, πάμε προς την
άρνηση της ασθένειας και όσο ακολουθούμε το δρόμο της άρνησης οδεύουμε
προς τον θάνατο. Θα πρέπει σίγουρα να ληφθούν οι δόσεις και να πέσουν
λεφτά στην αγορά, να γίνουν κινήσεις που θα δημιουργήσουν στοιχειώδη
αισιοδοξία, ωστόσο αυτή η αυτονόητη κατεύθυνση που θα έπρεπε να πάρουμε
είτε κωλυσιεργεί είτε αδρανεί. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αυτή την
στιγμή στον ιδιωτικό τομέα και έχει αγνοηθεί πλήρως, ενώ ο δημόσιος
τομέας ρουφάει σαν τσιμπούρι τον ιδιωτικό τομέα ο οποίος ασθενεί. Η
πολιτική είναι χωρίς κατεύθυνση από την πλευρά της κυβέρνησης, και το
ίδιο από την πλευρά της αντιπολίτευσης, με τα μέτρα που προτείνονται από
όλες τις πλευρές να κρίνονται ανεπαρκή». Από το στόχαστρο του δεν ξέφυγε ούτε το deal της χρονιάς Σκλαβενίτη – Μαρινόπουλου
το οποίο χαρακτήρισε «ότι ήταν η χειρότερη επιλογή» και «λογικές
ακροβασίες» από την οικογένεια Σκλαβενίτη «η οποία μάλλον πήρε τα λάθος
χάπια» εξηγώντας ότι δεν μπορεί να κατανοήσει για παράδειγμα πως μία
αλυσίδα η οποία χωρίς καθόλου διαφήμιση και έχτισε την φήμη της από
στόμα σε στόμα τόσα χρόνια, εξαγοράζει μία αλυσίδα η οποία είναι εντελώς
διαφορετικής εμπορικής φιλοσοφίας και κουλτούρας. Παράλληλα ανέφερε ότι «κινήσεις όπως η διάσωση της
Μαρινόπουλος επιταχύνουν το αποπληθωρισμό και την πίεση προς τα κάτω,
γιατί η οικονομία θα πρέπει να λειτουργεί με όρους ελεύθερης αγοράς.
Στην πράξη επιδοτούνται νεκρές καταστάσεις, επιδοτείται δηλαδή η αύξηση
δικτύων, σε μία περίοδο που τα μερίδια της αγοράς συρρικνώνονται και η
τάση είναι προς τα κάτω. Πριμοδοτούμε λοιπόν ημιθανείς καταστάσεις,
χωρίς συνθήκες ελεύθερης οικονομίας. Οι κινήσεις αυτές θα οδηγήσουν σε
πόλεμο τιμών, άρα συγκράτηση των περιθωρίων κέρδους και τις
επιχειρήσεις. Οι κακές επιλογές επηρεάζουν όλη την αγορά – ακόμη και
εμάς που δεν είμαστε στον ίδιο ακριβώς χώρο – έστω και αν βραχυπρόθεσμα
αυτό βγει υπερ του καταναλωτή με συμπίεση – προσωρινά – των τιμών».
πηγή: .thepaper.gr