Η κατάντια του λαού και των επιλογών μας δεν καθρεφτίζεται μόνο σε εκείνους που ψηφίζουμε για την κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και στην επιλογή των τοπικών αρχόντων. Από τον Λεβέντη, τον Κασιδιάρη, τον Παπαδημούλη ως τον Ψινάκη, όλη αυτή η καλλιγραφία είναι επιλογή του σοφού λαού.
Τόσο σοφία και οξυδέρκεια δεν αντέχεται. Ειδικά στην περίπτωση του Τσίπρα ο οξυδερκής λαός έδωσε ρέστα. Τον ψήφισε καμμιά δεκαριά φορές με μια μαζοχιστική διάθεση. Από τον Τσίπρα όπως όλα δείχνουν θα πάμε στον επόμενο ολίγιστο ηγέτη: Τον Μητσοτάκη. Την ίδια στιγμή ο δήθεν λάτρης του Καρπενησίου Μπακογιάννης ετοιμάζεται να σώσει την Αθήνα για να γίνει στη συνέχεια πρωθυπουργός. Δεν υπάρχει οδός διαφυγής παρά μόνο η εγκατάλειψη αυτού του βλαμμένου κράτους.
Μόνο ο Καλφαγιάννης και ο Φωτόπουλος αρκούν για να θέλεις να μην ζεις σ΄αυτή εδώ την Κολομβία των Βαλκανίων με τους δημαγωγούς πολιτικούς που σπεύδουν κάθε τόσο σαν τα περιστέρια στις αυλές των επιχειρηματιών-χορηγών τους για τους οποίους και δουλεύουν.
Η Ελλάδα δεν έχει σωτηρία παρά μόνο εάν γίνει στάχτη ολοκληρωτικά και μέσα από τις στάχτες ξεπεταχθεί μια άλλη γενιά με διαφορετικό DNA. Ως τότε θα εκλέγουμε λαικιστές και δημαγωγούς πρωθυπουργούς και θα κλαίμε κάθε τόσο με τις τραγωδίες μας. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
