Η «ματαιοδοξία της πισίνας» είναι μια εύστοχη φράση που αποτυπώνει μια τάση που βλέπουμε όλο και πιο συχνά: την ανάγκη για επίδειξη, για lifestyle εικόνα, για μια ψευδαίσθηση ευημερίας που δεν βασίζεται στην ουσία αλλά στην επιφάνεια. Πισίνες παντού, ακόμα και λίγα μέτρα από τις πιο μαγευτικές παραλίες του κόσμου. Αντί να αναδεικνύουμε το φυσικό κάλλος, το καλύπτουμε με πλακάκια και χλώριο.
🔹 Ψευδαίσθηση πλουτισμού: Μια προσπάθεια να δείξουμε ότι «ανήκουμε» σε μια τάξη που ζει με ανέσεις, χωρίς να υπάρχει πάντα η οικονομική ή πολιτισμική βάση γι’ αυτό.
🔹 Έλλειψη κουλτούρας: Ίσως και έλλειψη σεβασμού προς το τοπίο, την παράδοση, την αυθεντικότητα. Αντί να επενδύσουμε σε εμπειρίες, επενδύουμε σε εικόνες.
🔹 Κρίμα: Γιατί χάνεται η ευκαιρία να προσφέρουμε κάτι μοναδικό στους επισκέπτες μας. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πισίνες για να είναι ελκυστική. Έχει το φως, τη θάλασσα, την ιστορία, τη φιλοξενία.
