πρώτη ματιά φαίνεται σωστή προσέγγιση, ωστόσο για να ισχύσει, πρέπει να το θέλουν και οι δύο πλευρές.
Το θέλουν; Ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση το επιθυμεί.
Πρέπει όμως να πει πώς το αντιλαμβάνεται. Για παράδειγμα, η προσέγγιση αυτή φτάνει μέχρι την έσχατη συνέπειά της, δηλαδή τον χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας; Δεν είναι της παρούσης γιατί αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση.
Πάντως, τέτοιας λογικής πρόταση (προγραμματική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχει καταθέσει μέχρι τώρα στον δημόσιο διάλογο για το Σύνταγμα, ο οποίος κινείται σε ρηχά νερά, αν και εγκαινιάστηκε με τυμπανοκρουσίες από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Εννοεί η κυβέρνηση ότι «εμείς τη δουλειά μας με τους θεσμούς και τους πολίτες και εσείς τη δουλειά σας με το ποίμνιό σας»;
Θα ήταν ευχής έργο να συμβεί αυτό, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η ηγεσία της ιεραρχίας θα δεχτεί μια τέτοιου τύπου σχέση που τη βγάζει από το προσκήνιο, στο οποίο επιδιώκει να βρίσκεται συνεχώς, διατυπώνοντας απόψεις εφ’ όλης της ύλης και διεκδικώντας μέρος της κοσμικής εξουσίας.
Στην ηγεσία της ιεραρχίας δεν αρέσει να χάνει.
Εχει το πολυπληθέστερο ακροατήριο, διαθέτει προσβάσεις στο πολιτικό προσωπικό και μπορεί να επηρεάσει εκλογικές συμπεριφορές. Διαρκής στόχος της, με όποιον επικεφαλής, είναι η συνδιοίκηση με τις κυβερνήσεις, ιδιαίτερα σ’ εκείνα τα πεδία που θεωρεί ότι είναι της αρμοδιότητάς της (εκπαίδευση).
Αντιδρά άλλοτε επιθετικά (ταυτότητες, τζαμί), άλλοτε ήπια (σύμφωνο συμβίωσης, θέσπιση πολιτικού όρκου) και όταν βρίσκει τις κυβερνήσεις μπόσικες, τους δίνει και καταλαβαίνουν.
Σήμερα αισθάνεται ότι είναι σε θέση ισχύος μετά τη νίκη της επί του Νίκου Φίλη. Ζήτησε την απομάκρυνσή του και τα κατάφερε. Το αν θα κλιμακώσει απαιτώντας και την πλήρη επικράτησή της στο επίμαχο ζήτημα θα το δούμε.
Από την κυβέρνηση συνολικά και ιδιαίτερα από τη στάση της νέας ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας θα εξαρτηθεί. Αν δείξουν ενδοτικότητα και περάσουν το μήνυμα «συζητάμε τα πάντα από μηδενική βάση», το πιθανότερο είναι να κληθούν να αναμετρηθούν με νέα και πιο προωθημένα αιτήματα.
Αλλωστε, τρώγοντας έρχεται η όρεξη.
Αν όμως σταθούν και ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του υπουργείου στο ύψος των περιστάσεων, ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι η αλλαγή προσώπων δεν συνεπάγεται και αλλαγή κατεύθυνσης, ίσως η ιεραρχία συνειδητοποιήσει πως η νίκη της στο θέμα Φίλη δεν σηματοδοτεί πλήρη υποχώρηση της κυβέρνησης στο θέμα των σχέσεων Κράτους-Εκκλησίας.
Στο επίπεδο του συμβολισμού η κυβέρνηση έχασε μια μάχη. Αν δεν θέλει να χάσει και τον πόλεμο, πρέπει να το αποδείξει με τις πράξεις της...
efsyn
